تا انتها حضور...

دغدغه های آدم ها چیزهای مقدسی هستند

دغدغه ها از ذات انسان ها شکل می گیره

از روحشون

از اون چیزی که خدا درونشون به ودیعه گذاشته

حالا بعضی ها اینقدر درگیر تجملات شده اند

که این دغدغه ها را نمی بینند و به بازیچه ها و وسواس هاس شیطان درگیر شده اند

و اسم این وسواس ها را گذاشته اند دغدغه

و اما عده ای هستند که دغدغه ها را درک کرده اند

اما اون را با عقلانیت محض خودشون زندانی کرده اند

هر وقت ازشون سوال می کنی که چرا اقدامی صورت نمی گیرد

هزار یک دلیل و توجیه می آورند که فلان و فلان و ...

اما عده ای هستند که دغدغه ها را درک کردند

و در راستای همین دغدغه ها قدم بر می دارند

اصلا وقتی می خوای توصیفشون کنی

نمی تونی بگی قدش بلنده یا چاقه یا لاغره

مستقیم می گویی دغدغه اش این هست

هر وقت می بیتیشون دارند در مورد دغدغه هاشون صحبت می کنند

که آقا اینطور شد و آنطور نشد

اصلا با دغدغه غذا می خوردند

با دغدغه می خوابند

با دغدغه درس می خونند

با دغدغه ازدواج می کنند

با دغدغه زندگی می کنند

و با دغدغه می میرند

اینطور آدم ها "مقدس" هستند

و این تقدس ریشه در " دغدغه" هاشون داره

بیایید در مقابل این افراد سر خم کنیم

و به احترامشون بایستیم

و براشون دعا کنیم

تا در دغدغه هاشون ذوب شوند

تا رشد کنند

تا عروج پیدا کنند ...

"این متن فی البداهه در ستایش فردی (افراد) دغدغه مند نوشته شده است."